نام آزمایش:          

  (quantitative)    CRP

 

 نام انگلیسی تست:

 C-reactive protein

 

جرا و چه موقع درخواست می شود:

CRPدر هپاتوسیت ها سنتز می شود.اندازه گیری CRP به عنوان یک تست مفید آزمایشگاهی جهت ارزیابی پاسخ فاز حاد هم در موارد بالینی و هم در موارد تجربی مشخص گردیده است و در خیلی از موارد بالینی از ESR دقیق تر و قابل اطمینان تراست.افزایش میزان CRP در اکثر عفونت های باکتریایی و برخی عفونت های ویروسی،تب روماتیسمی حاد همراه با کاردیت یا بدون آن،آرتریت روماتوئید و اکثر بیماری های کلاژن دیگر و سایر بیماری های همراه با التهاب مانند اکثر سکته های قلبی و خیلی از انواع سرطان ها بویژه موارد متاستاتیک مشاهده می شود.

 

دانستنی های بیشتر:

هر گاه در سرم افرادی که مبتلا به پنومونی حاد باشند با پلی ساکارید C پیکر میکروب پنوموکوک مخلوط کنند منجر به ایجاد ذرات رسوبی می شود. و این ماده پروتئینی که در مرحله حاد بیماریهای در سرم ظاهر می شود CRP گویند.

  قبل از بوجود آمدن آنتی بادی اختصاصی بر ضد میکروب ، CRP فعالیت دارد این پروتئین در سرم و مایعات بدن افراد سالم به مقدار بسیار کم وجود دارد ولی در واکنش های التهابی مقدار این پروتئین بطور ناگهانی افزایش می یابد.

بالا رفتن میزان CRP سریع بوده و ظرف 6 الی 12 ساعت از شروع مراحل التهابی قابل اندازه گیری است. CRP در مقایسه با دیگر فاکتور های فاز حاد به سرعت بالا رفته و به سرعت به میزان نرمال برمی گردد.در صورت عدم کنترل بیماری یا بروز مشکل میزان آن دوباره افزایش یافته و یا به طور ثابت بالا باقی می ماند.

میزان CRP به عنوان شاخص حساس در ارزیابی کارآزمایی درمان ضد میکروبی و پی گیری درمان عفونت های باکتریائی و نیز در کنترل عفونت های بعد از جراحی گزارش شده است.زیر نظر گرفتن میزان CRP ممکن است تشخیص زود رس مشکلات احتمالی پس از سکته قلبی را میسر سازد. CRP جهت ارزیابی فعالیت بیماری در بیماری های خود ایمن نیز اهمیت دارد.

بنابراین تغییرات معنی دار CRP نسبت به وضع بیماری می تواند بطورموثر به عنوان نشان دهنده بهبود و موثر بودن درمان بکار می رود.بعلاوه تست CRP قادر است وجود عفونت را سریعتر،ساعت ها قبل از آماده شدن نتایج کشت میکروبی نشان داده شروع درمان  به موقع را ممکن سازد

 

مقادیر طبیعی:

mg/l 5-0