* نام آزمایش:
PPD
* نام های دیگر آزمایش:
Purified Protein Dderivative و توبرکولين
* دانستنیهای بیشتر:
متداولترین تست پوستی توبرکولین بنام مانتو خوانده می شود . در این تست برای بررسی های اپیدمیولوژی بطور استاندارد مقدار پنج واحد بین المللی توبرکوئین 0.0001mg از محلول پروتئین تصفیه شده PPD را در اره سانتیمتر مکعب بافر بطور داخل جلدی در قسمت جلو ساعد دست با سوزن توبرکوئین تزریق می کنند. بطوری که روی پوست به اندازه یک عدس یا وزیکول برآمدگی ایجاد شود چنانچه شخصی مشکوک به بیماری سل باشد ابتدا یک واحد بین المللی توبرکوئین را تزریق می کنند. اگر بیش از 5 واحد بین المللی توبرکوئین را تزریق شود ممکن است به علت تماس قبلی شخص با مایکو باکتریال آتی بیکار بطور کاذب تست پوستی مثبت می گردد. چنانچه تزریق به خوبی انجام نگیرد یا زیر جلدی صورت گیرد بلافاصله در محل دیگری روی پوست بطور داخل جلدی تکرار شود.
بیماری سل یکی از مهمترین بیماریهای این دوره است عامل بیماری ممکن است بسیاری از ارگانیسم های بدن را درگیر کند ولی مهمترین نوع آن بیماری سل ریوی است.
این تست برای تعیین آلودگی یا تماس فرد با میکروب سل بکار می رود.اگر کسی با میکروب سل تماس قبلی داشته باشد ،لنفوسیت های بدن با میکروب آشنا هستند و در صورت ورود مجدد میکروب به بدن در محل ورود ضایعه ای رخ می دهد.ماده ای که در تست توبرکولین استفاده می شود پروتئینی است به نام توبرکلوپروتئین که ممکن است به دو صورت باشدOT،PPD.
OT به معنی Old Tuberculin و PPD به معنی Purified Protein Dderivative عصاره خالص شده پروتئین های میکروب سل).OT در واقع عصاره ناخالص پروتئین های میکروب سل است ولی PPD خالص شده است. میکروب سل را در محیطی عاری از پروتئین کشت می دهند ،سپس پروتئین هایی که در محیط کشت از میکروب رها شده را تصفیه و تغلیظ می کنند و به عنوان PPD بکار می برند،اگر عصاره ناخالص باشدOTاست.
اساس آزمایش توبرکولین CMIمخفف دفاع سلولی است.آزمایش مثبت توبرکولینی با یک سفتی و یک ضایعه قرمز که طی 48 ساعت به حداکثر خود می رسد نشان داده می شود.قطر ضایعه اهمیت دارد.اگر قطر ضایعه کمتر از 5 میلی متر باشد تست منفی است.اگر بین 10-5 میلی متر باشد مشکوک طلقی می شود و اگر 10 و بالای 10 باشد حدس آلودگی است البته این نتیجه درست مثل آزمایشات سرولوژی با توجه به وفور میکروب سل و مایکوباکتریوم های آتیپیکال قابل تفسیر است.