* نام آزمایش:

Prothrombin Time and International Normalized Ratio, Partial Thromboplastin Time

 

* نام‌های دیگر آزمایش:

 PTT

 

* آزمایش‌های مرتبط:

ندارد

 

* چرا و چه موقع درخواست می‌شود؟

جهت بررسی وجود بیماری‌های مربوط به انعقاد خون و جهت پایش مصرف داروهای ضد انعقاد این آزمایش درخواست می‌شود.

 

* نمونۀ مورد نیاز:

نمونه خون وریدی

 

* آمادگی قبل از انجام آزمایش:

آمادگی خاصی احتیاج ندارد. (در صورتی كه داروهای ضد انعقاد مصرف می‌كنید حتماً پزشك را در جریان قرار دهید).

 

* دانستنی‌های بیشتر:

PT: در این آزمایش زمان تشكیل لخته در خون مورد بررسی قرار می‌گیرد. لخته شدن خون در بدن طی فرایندی كه از واكنش‌های مختلفی تشكیل شده صورت می‌گیرد. هر كدام از این واكنش‌ها فاكتورهایی دارند كه باید به میزان طبیعی وجود داشته باشند و به درستی عمل كنند. نتیجة آزمایش PT به صورت ثانیه گزارش می‌شود و با میزان استاندارد مقایسه می‌گردد. میزان استاندارد PT از یك آزمایشگاه به آزمایشگاهی دیگر متفاوت است. حتی یك آزمایشگاه ممكن است در زمان‌های متفاوت اعداد مختلفی را به عنوان استاندارد PT گزارش نماید. برای رفع این مشكل و به جهت اینكه بتوان نتایج قبلی و نتایج آزمایشگاه‌های مختلف را با هم مقایسه كرد معیاری به نام INR ایجاد شده است. دو مسیر معمول برای لخته شدن خون وجود دارد مسیر داخلی و مسیر خارجی جهت بررسی صحت عملكرد مسیر خارجی از آزمایش PT و مسیر داخلی از آزمایش PTT استفاده می‌شود. زمانی كه فردی از داروهای ضد انعقاد استفاده می‌كند پزشك با درخواست آزمایش PT و INR در فواصل زمانی مختلف از صحت عملكرد سیستم انعقاد و مصرف میزان صحیح دارو مطمئن می‌شود. زمانی كه فرد علائمی‌از قبیل خونریزی شدید عادت ماهیانه، خونریزی بینی، خونریزی لثه، وجود خون در مدفوع و ادرار و كم خونی مزمن دارد نیز پزشك این آزمایش را درخواست می‌نماید. بیماری‌های كبدی و نقص عملكرد ویتامین K نیز موجب افزایش زمان لخته شدن خون می‌شوند. غذاها و داروهایی نیز وجود دارند كه باعث تغییر در میزان PT می‌شوند از این رو حتماً قبل از انجام آزمایش پزشك خود را در جریان نوع رژیم غذایی و مواد غذایی مورد مصرف خود قرار دهید.

 

PTT: زمانی كه بافتی زخمی می‌شود یا دیوارة رگی آسیب می‌بیند خونریزی آغاز می‌شود. در این حالت پلاكت‌های موجود در خون به سمت محل صدمه می‌روند و به همدیگر می‌چسبند. این عمل باعث فعال شدن فرایند انعقاد می‌شود. فاكتورهای انعقادی یكی پس از دیگری فعال می‌شوند. فیبرینوژن تبدیل به فیبرین می‌شود و فیبرین شبكه‌هایی تور مانند را اطراف پلاكت‌ها تشكیل می‌دهد و به این طریق لختة خونی ایجاد می‌شود تا محل صدمه بسته شود.

 

نتیجة آزمایش PTT همانند PT به ثانیه گزارش می‌شود. پزشك جهت بررسی مسیر انعقاد داخلی از آزمایش PTT استفاده می‌كند. قبل از انجام اعمال جراحی نیز این آزمایش توسط پزشك درخواست می‌شود.

 

* مقادیر طبیعی:

24-36